Pierwotnie polską barwą narodową był karmazyn, stanowiący symbol dostojeństwa i bogactwa, a zarazem uważany za najszlachetniejszy z kolorów. • Na pierwszych flagach i sztandarach reprezentujących Królestwo Polskie widniał biały orzeł w koronie na czerwonym tle. • Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792 r. • Po raz pierwszy regulacja prawna polskiej flagi została przyjęta w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z dnia 7 lutego 1831 r. • Po odzyskaniu niepodległości barwy i kształt flagi uchwalił Sejm Ustawodawczy odrodzonej Polski dnia 1 sierpnia 1919 r. Dwa lata później Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało broszurę w której sprecyzowano odcień czerwieni definiując ją jako karmazyn, ale w 1927 r. odcień koloru czerwonego został zmieniony na cynabor, ten sam kolor został użyty w definicji flagi w ustawie z 1955 r. • Kolory flagi zostały ponownie zmienione ustawą z dnia 31 stycznia 1980 r. Obowiązująca flaga Rzeczypospolitej Polskiej jest prostokątem o proporcjach 5:8 podzielonym na dwa poziome pasy: biały (u góry) i czerwony.
Przed ośmioma laty (2004 r.) na mocy ustawy dzień 2 maja ustanowiony został Świętem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.